Ένα Μουντιάλ, τόσο μονότονο όσο και ο ήχος της βουβουζέλας

Περίμενα να δω καλύτερο Μουντιάλ. Περίμενα να δω εντυπωσιακές ενέργειες, καλύτερο θέαμα και ίσως και κάποια καινούρια τακτική. Μέχρι στιγμής, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν έχω δεί κάτι από αυτά. Ίσως παίζει το ρόλο του το γεγονός, ότι οι καλοί προπονητές είναι στις ομάδες και όχι στη Νότια Αφρική, στον πάγκο κάποιας Εθνικής.

Ένα Μουντιάλ, που (είναι φανερό ότι) έδωσε περισσότερη σημασία στη διαφήμιση και στον τρόπο με τον οποίο θα περάσει αυτή στον κόσμο με έμμεσο ή άμεσο τρόπο. Κατ’ αρχήν είναι σημαντική η αύξηση των εσόδων από τις χορηγίες και τις διαφημίσεις για το Παγκόσμιο Κύπελλο, που πέτυχε η FIFA, χάρη στον ανασχεδιασμό της στρατηγικής της. Από το 2007 έως το 2010 δόθηκαν από εταιρίες για την προβολή τους μέσα από το θεσμό του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1.5 δισεκατομμύριο δολάρια ενώ για την τριετία από το 1999 μέχρι το 2002 τα αντίστοιχα έσοδα ήταν λιγότερα από τα μισά αφού δε ξεπέρασαν τα πεντακόσια ογδόντα εκατομμύρια δολάρια. Σε όλη τη διοργάνωση που έχουμε παρακολουθήσει μέχρι τώρα, δεν λείπουν τα κοντινά πλάνα σε πολύχρωμα παπούτσια ποδοσφαιριστών όπως επίσης και στις εμφανίσεις (για να φαίνεται ο χορηγός), που στόχο έχουν να εμπορικοποιήσουν και άλλο το ποδόσφαιρο. Ακόμα και η επιλογή της Νοτίου Αφρικής για να αναλάβει την οργάνωση μιας τόσο σημαντικής διοργάνωσης, όπως το Παγκόσμιο Κύπελλο, μόνο τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Με βάση τις εκτιμήσεις του Υπουργείου Οικονομίας της Νότιας Αφρικής, το άμεσο οικονομικό όφελος από το Μουντιάλ γι΄ αυτή τη χώρα θα φθάσει τα 1.4 δις δολάρια, ποσό που αναμένεται να αυξήσει 0,5% το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν της χώρας.
Στα αγωνιστικά, με εξαίρεση δύο ή τρία παιχνίδια, είναι σαν να παρακολουθούμε το ίδιο παιχνίδι εδώ και δέκα μέρες. Δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές σε αυτά που έχουν παρουσιάσει οι ομάδες μέχρι τώρα. Αμυντικοί προσανατολισμοί, ελάχιστη φαντασία στο παιχνίδι των ομάδων και είναι φανερό ότι πρωταρχικός τους στόχος, είναι να μη χάσουν και όχι να προσπαθήσουν να κυνηγήσουν τη νίκη.